Een kelpie wacht dichtbij water op een argeloze wandelaar
© VisitScotland / Tessa Minshull
1. De Kelpie
Kelpies zijn Schotse watergeesten die tot de meest gevaarlijke mystieke wezens in het land behoren. Volgens de legende wonen deze dreigende waterpaarden in diepe meren en kolkende rivieren. Hoewel ze ook in menselijke vorm voorkomen, wachten ze meestal in paardvorm nietsvermoedende wandelaars op die water willen oversteken. Zodra het argeloze slachtoffer op de rug van het zogenaamde paard klimt, blijven ze plakken aan de magische vacht van de kelpie en zijn ze verloren. De watergeest galloppeert met zijn onwillige ruiter diep onder het wateroppervlak van het meer of de rivier en verdrinkt zo zijn slachteroffer voordat hij hem opeet.
Selkies zwemmend in water
© VisitScotland / Tessa Minshull
2. De Selkies
Selkie is een oud woord uit Orkney wat "zeehond" betekent. Hoewel deze mythische wezens naar het schijnt op veel plekken in heel Schotland voorkomen, is de legende diep verankerd op de Orkney eilanden. Selkies zijn mystieke wezens die van zeehond in een mens kunnen veranderen en andersom. De meest bekende legende is die van een man die een selkie vrouw in haar menselijke gedaante ontdekte terwijl ze lag te zonnebaden op het strand. Hij was zo gefascineerd door haar dat hij haar zeehondenhuid stal en haar jarenlang gevangen hield. Men zegt dat ze vaak gezien werd terwijl ze met weemoed uitkeek over zee. Na vele jaren ontdekte ze de plek waar haar zeehondenhuid was verstopt, dus ze stal het terug en verdween weer terug in de zee, om nooit meer gezien te worden.
Morag, het monster van Loch Morar
© VisitScotland / Tessa Minshull
3. Morag, het monster van Loch Morar
We kennen Nessie allemaal, het legendarische monster van Loch Ness, maar heb je weleens gehoord van Morag? Zij is een mystiek zeemonster waarvan gezegd wordt dat ze aan de westkust van Schotland woont, in Loch Morar, vlakbij Loch Ness. En net als met Nessie is dit monster vaak gezien, de eerste keer in 1887. In 1948 zeiden negen mensen dat ze een 6 meter lang beest in het meer hadden gezien vanaf hun boot. De grootste oproer was in 1969, toen twee mannen beweerden dat ze Morag per ongeluk met hun boot hadden geraakt. Het arme beest verdween nadat een van de mannen het met een roeispaan had geraakt en zijn metgezel begon te schieten met een geweer!
De geest van een doedelzakspeler
© VisitScotland / Tessa Minshull
4. De geesten van Schotse doedelzakspelers
De opzwepende muziek van de doedelzak is niet vreemd in Schotland, en daarmee ook niet de legenden van de geesten van doedelzakspelers die rondwaren op verschillende locaties in het land. Een van de locaties is het indrukwekkende Culzean Castle, een burcht gevestigd op dramatische kliftoppen van de kust van Ayrshire. Er wordt gezegd dat een geest van een doedelzakspeler zijn instrument bespeelt op het landgoed, met name wanneer een lid van de Kennedy-familie op het punt staat te trouwen. Hij is ook gehoord tijdens stormachtige nachten, wanneer het treurige geluid van zijn doedelzak opgaat in de wind en de beukende golven van de zee.
Een ander verhaal gaat dat lang geleden, vlakbij Stranraer in Dumfries & Galloway, een donker network aan tunnels van Grennan Bay naar de klippen van Clanyard Bay leidde. De bewoners van de regio geloofden dat elfjes de tunnels bewoonden maar niemand durfde te gaan kijken. Op een dag betrad een doedelzakspeler en zijn trouwe hond de tunnels. Niemand heeft hen ooit nog gezien of gehoord. De tunnels zijn al lang geleden verdwenen, maar er wordt gezegd dat men af en toe een doedelzak hoort diep in de grond waar de tunnels eens waren.
De heks van Fife, vermomd als een vogel
© VisitScotland / Tessa Minshull
5. De heks van Fife
Er was eens een oude man en vrouw in Fife. De oude man was een stil persoon, maar zijn vrouw verdween vaak ’s nachts, wat leidde tot geruchten bij de buren dat ze een heks was. Op een dag vroeg hij het haar op de man af en ze vertelde hem dat ze inderdaad een heks was. Ze zei dat ze andere heksen en mystieke wezens ’s nachts ontmoette en samen wijn dronk met hen in de kelder van de bisschop van Carlisle. De argwanende man vroeg of ze hem misschien een van haar toverspreuken kon leren maar dat weigerde ze.
Toen zijn vrouw wederom die nacht verdween, ging de man op zoek naar haar en vond hij haar en haar vrienden in een huisje. Hij luisterde terwijl ze hun toverspreuken uitspraken, die hem op magische wijze naar de wijnkelder van de bisschop voerde. De man sprak de toverspreuk uit en verscheen in de wijnkelder van de bisschop. Daar dronk hij zo veel wijn dat hij uiteindelijk in slaap viel. Om hem een lesje te leren, lieten zijn vrouw en haar vrienden hem in de kelder achter terwijl ze teruggingen naar Fife.
De volgende ochtend werd de man gevonden in de kelder die op slot zat. De boze bisschop beschuldigde hem van hekserij en de man werd veroordeeld tot de brandstapel. De man was ervan overtuigd dat zijn laatste uur had geslagen toen er plotseling een vogel op zijn schouder landde met een klein rood mutsje en de stem van zijn vrouw die een magisch woord in zijn oor sprak. De man riep het woord hardop uit, waarop zijn ketenen van hem afvielen en hij de lucht in steeg en wegvloog. Toen hij veilig in Fife landde, beloofde hij nooit meer zich te bemoeien met de zaken van zijn vrouw.
