Waar komt de traditie van Burns Supper vandaan?
De eerste Burns Supper werd in juli 1801 gehouden, toen negen van de beste vrienden van Burns de vijfde sterfdatum van hun vriend vierde. De avond vond plaats in het huis van Burns in Alloway, met een smaakvolle maaltijd (met haggis uiteraard), voordrachten van Burns werk en een speech ter ere van de grote dichter (nu bekend als de “Immortal Memory”). De avond was zo’n succes dat besloten werd het opnieuw te houden, ditmaal ter ere van Robert Burns verjaardag. Dit was het begin van de traditie die we vandaag de dag vieren.
Wat gebeurt er bij een Burns Supper?
Iedere gast geniet tijdens Burns Night van een hartige maaltijd (dat bestaat uit haggis, neeps and tatties – haggis, knolraap en aardappelpuree, met als afsluiting een dram whisky), poëzie en liederen van Burns die voorgedragen worden ter ere van de dichter.
Elk Burns Supper is uniek maar de volgorde gaat normaalgesproken als volgt:
- Begin – Iedereen verzamelt, de gastheer spreekt een paar woorden, iedereen gaat zitten en de Selkirk Grace wordt gesproken.
- De maaltijd – het voorgerecht wordt geserveerd, waarna de haggis onder begeleiding van een doedelzak wordt binnengebracht, de gastheer draagt de Address to a haggis voor, iedereen brengt een toost uit op de haggis en het hoofdgerecht wordt geserveerd, gevolgd door dessert.
- Na de maaltijd – De eerste Burns-tekst wordt voorgedragen, daarna volgt de Immortal Memory (de hoofdrede ter ere van Burns), de tweede tekst wordt voorgedragen, gevolgd door de Reply to the Toast to the Lassies (antwoord op de toost van de vrouwen) en tenslotte wordt de laatste Burns-tekst voorgedragen.
- Afsluiting van de avond – de gastheer spreekt een dankwoord uit, iedereen staat op en zingt Auld Lang Syne. Bij de zin “And there's a hand, my trusty fere!”, kruist iedereen de armen en reikt elkaar de handen.
